December 2018

Spelen met bouwblokken !

In het thema ‘Geniet van Sint en Piet!’ kregen de leerlingen een hoop bouwblokken. Hiermee moesten ze in een groepje van twee één poort bouwen waaronder er twee speelgoedautootjes naast elkaar moesten kunnen rijden. Alle blokken mochten, maar moesten niet gebruikt worden. Natuurlijk tekenden we – als een echte architect – vooraf ‘een plan’. Per groepje werd uit de verschillende mogelijkheden vervolgens het beste ontwerp gekozen. Dat probeerden ze nadien met de blokken te realiseren. Maar, oei…! Helaas stortten heel wat bouwsels in of waren ze veel te smal voor twee voertuigen! Andere ontwerpen bleven met wat geluk wel staan, maar zagen er maar vreemd uit. Eén groepje bedacht dat ze met de stenen die een gebogen vorm hadden, wél een bredere poort konden maken. Die leerlingen hadden zonet zelf de rondboog (her)ontdekt! Fantastisch! Anderen waren eveneens op de goede weg, maar gebruikten een foutieve sluitsteen waardoor hun constructie minder stevig stond. Eénmaal iedereen de poort met de rondboog had gemaakt, zochten we nog naar een oplossing om de vier bogen samen te voegen zodat we één groot bouwsel verkregen.
De juf vertelde ons toen dat de rondboog vroeger uitgevonden werd door de Romeinen. Zij gebruikten die boog in vele van hun bouwwerken. Ter illustratie zagen we foto’s van het aquaduct van Nîmes (Pont du Gard) en van het amfitheater te Rome (Colosseum). Enkele leerlingen uit de klas vertelden dat ze reeds één van die monumenten op reis konden bewonderen. We leerden eveneens dat er vaak een poort werd gebouwd om een speciale gebeurtenis (zoals een overwinning in een oorlog) te vieren. Zo zagen we de ‘Boog van Constantijn’; dit is een Romeinse ereboog in Rome.
U merkte het vast al aan bovenstaande tekst: in het tweede leerjaar leerden we al spelend!

Bouwkundige groetjes van het tweede leerjaar.

Een kerstboom of een speelboom?

De leerlingen van het tweede leerjaar kregen dit schooljaar een hele hoop plankjes en blokjes voorgeschoteld om een knutselwerk voor de kerstmarkt mee te fabriceren. In het midden van alle stukjes was reeds een gaatje geboord. Het hout was echter nog erg ruw wat het nodige gevaar op splinters met zich meebracht. Vandaar dat de eerste stap eruit bestond om alle randen met schuurpapier net en glad te schuren. Een intensief werkje dat alle leerlingen vol geestdrift uitvoerden. Je kon een speld horen vallen in de klas; zo geconcentreerd ging iedereen te werk. Na een tijdje ondervonden enkelen wel dat het gebruik van de eigen spierkracht best vermoeiend kan zijn… De speeltijd was welgekomen om de armen wat te laten rusten. Toen het belsignaal het einde van de dag aankondigde, had elkeen zijn plankjes naar eigen goeddunken glad geschuurd. Enkele dagen later werd het werk hervat! De kinderen kregen nu de opdracht om met gebruik van alle plankjes een kerstboom te maken. De groepjes gingen ijverig aan het werk, maar dit bleek toch moeilijker dan gedacht! Enkele hoogst originele ‘kerstbomen’ verrezen hierbij als resultaat! Nadat allen met dit eerste ontwerp klaar waren, werd een evaluatie gemaakt. Hierbij gaven de leerlingen en de juf op de ontwerpen feedback als ‘niet handig want bij het verzetten vallen alle blokjes eraf’, ‘alle lange takken zitten onderaan de stam’, ‘er zit een groot kaal deel aan de stam’, … Het ontwerp van Elias leek tot nu toe het meest op een kerstboom. Vervolgens kregen de werkgroepen de opdracht om of hun eerste idee te verbeteren of een totaal nieuw, beter ontwerp te bedenken. Er moest nu bovendien rekening gehouden worden met volgende, bijkomende criteria: 1) er mogen geen blokjes los liggen en 2) de boom moet de vorm van een spar hebben. Opnieuw werd er met grote inzet ‘gebouwd’ en achteraf volgde een tweede bespreking. We concludeerden dat Kyano’s prototype de mooiste kerstboom vormde. Dit werd logischerwijs verkozen tot het beste en uiteindelijke ontwerp. De plankjes ordende hij immers van groot naar klein en hiertussen plaatste hij de kleinste blokjes. Na deze analyse kon iedereen aan de derde poging starten. Sommige leerlingen brachten aan het uitverkoren bouwsel nog een kleine wijziging toe, maar uiteindelijk eindigde elk kind met een herkenbare boom! Deze verrassende activiteit leidde tot een leuk werkje om te verkopen op de kerstmarkt. Het is immers niet alleen een kerstboom, maar ook een ‘speelboom’! Thuis kan hiermee immers nog verder geëxperimenteerd worden; wie weet leidt dit misschien tot nog andere ontwerpen?

Welkom Sinterklaas en Pieten!
3de kleuterklas

Sinterklaas en de Pieten kwamen op 6 december naar onze school.
Wat kregen de Sint en zijn knechten een hartelijk ontvangst van onze
kinderen in de turnzaal!
Daarna kwamen ze op bezoek in onze klas. We hadden daarvoor onze klas mooi
versierd.
We zegden ons versje op en zongen ons lied.
We speelden zelf Piet met de prachtige muts die we zelf gemaakt hadden.
Na de speeltijd was het tijd voor de verkiezing van de superpiet!
We mochten genieten van een spannend spektakel waarbij de kinderen de
snoeppiet verkozen als winnaar van de wedstrijd.
Iedereen kreeg van de Sint een zak vol lekkers.
Dit jaar werden we echt verwend! Hartelijk dank voor de komst van de Sint en
zijn vier Pieten! De verkiezing van superpiet was een voltreffer!

Zelfgemaakte autootjes!

In het kader van het thema ‘Geniet van Sint en Piet!’ moesten de leerlingen van het tweede leerjaar op donderdag 13 december 2018 enkele ‘vreemde’ zaken mee naar de klas brengen: een tang, minstens 4 flessendopjes, een hamer, een rolletje kleefband, … Ook de juf had een heleboel materiaal verzameld. Zo bevonden er zich in de klas dikke en dunne rietjes, satéstokjes, tandenstokers, nagels, scharen, verschillende soorten tangen, wasspelden, lijmstiften, papier, … De nieuwsgierigheid naar het doel van deze materialen was dan ook groot! Vooraf werd de klas in groepjes van 2 of 3 verdeeld; er zou immers overlegd en samengewerkt moeten worden!
Eindelijk kwam de opdracht: “Maak een autootje waarvan de wielen heel vlot kunnen ronddraaien.” De juf gaf enkel de goede raad mee om met een wasknijper de nagel vast te houden indien deze ergens in geklopt zou moeten worden; dit om eventuele ‘arbeidsongevallen’ te voorkomen!
De start was aarzelend, maar al snel werden de doosjes als basis voor de wagentjes genomen. Sommigen versterkten onmiddellijk hun karton met kleefband, anderen ondervonden pas later de noodzaak hiervan. Ook de flessendopjes werden logischerwijs stante pede als wielen gekozen. Om deze aan het karretje te bevestigen werd ook na enig overleg naar satéstokjes gegrepen. Na wat geklungel met scharen, fretboortjes en dergelijke, werd de nagel de meest gekozen manier om gaatjes in de dopjes te krijgen. Er werd duchtig geklopt… Bij de zoektocht om de houten stokjes korter te maken, werden ook de eigenschappen van de verschillende soorten tangen ervaren. Inderdaad, de kniptang is daartoe de meest efficiënte tang! Vervolgens bevestigde een enkeling de assen met kleefband aan het autootje. Oei, de wielen draaiden niet! Met andere woorden, nu kwam de grootste uitdaging: op welke manier kan je de wieltjes aan het boxje bevestigen zodat ze wél nog kunnen ronddraaien? Daartoe kregen enkele leerlingen het idee om in het kartonnen doosje gaatjes te maken waardoor het satéstokje gestoken kon worden. Opnieuw werden nagels en scharen, zelfs tangen, gebruikt om een holte in het karton te krijgen. Hierbij sneuvelden zelfs enkele doosjes… Maar de resultaten waren niet bevredigend: sommige wieltjes kwamen immers niet tot op de grond gezien de stokjes in het midden van het doosje staken, andere draaiden niet erg vlot waardoor het wagentje niet soepel reed, … Eén groepje probeerde vervolgens een heel ingewikkelde constructie met tandenstokers en kleefband uit, maar ook het resultaat hiervan faalde voor de test! Nadat de juf enkele speelgoedautootjes aandachtig liet observeren, duurde het niet lang of twee werkgroepjes vonden de meest handige oplossing! Zij staken een satéstokjes als wielas in een breed rietje en bevestigden vervolgens het geheel aan het kartonnen doosje. Daarna kwamen de wieltjes op de uiteinden van de stokjes te zitten. Nu rezen de ‘vlot rijdende’ wagentjes als paddenstoelen uit de grond. De motivatie was bij vele kinderen zo groot dat zij het jammer vonden dat het speeltijd was! Wie klaar was, mocht het karretje naar eigen goeddunken nog versieren…
De kinderen waren fier als een gieter over hun eindresultaat, maar vooral verrukt over de efficiëntie van de wieltjes! De namiddag was voorbij gevlogen!

Creatieve groetjes van het tweede leerjaar!

19 december 2018


Voor de allerlaatste keer voerden drie Sea King-reddingshelikopters van de Belgische Defensie een formatievlucht boven Oost- en West-Vlaanderen uit. Ze vertrokken in Koksijde en vlogen daarna naar Diksmuide, Ieper, Semmerzake, Gent, Puyenbroeck in Wachtebeke, Brugge, Knokke, Zeebrugge, Oostende en landden daarna opnieuw in Koksijde.

Deze vlucht was bijzonder omdat het de allerlaatste keer was dat de drie Search-and-Rescue Seakings van het 40ste Smaldeel uit Koksijde samen vlogen. Een van de toestellen heeft immers het einde van zijn vliegpotentieel bereikt en wordt definitief uit de omloop gehaald.

De gekende Sea Kings zijn al in dienst sinds november 1976. De laatste helikopter voert in de loop van de maand maart zijn laatste operationele missie uit. De nieuwe NH-90-helikopters nemen geleidelijk de zoek- en reddingsopdracht (SAR) over.

De kinderen van de Vliegenier trokken bij de overvlucht om 10.30u naar buiten. Ze zochten een goede plaats om de landing aan de radar in Semmerzake goed te volgen, ze luisterden en keken naar het hele gebeuren.
Er werd gedebatteerd over vliegtuigen en reddingwerken van de seakings.

Een mooi leermoment voor De Vliegenier!

Het kerstverhaal nagespeeld door de peuters en 1e kleuterklas.

In de eerste kleuterklas waren ze helemaal in de ban van het kerstverhaal.

Om het verhaal nog beter te begrijpen speelden de kleuters het verhaal na. De rol van Jozef, Maria, engel Gabriël, de herder en zijn schaapjes werd verdeeld. In de verkleedkoffer zochten we passende kledij of attributen. En natuurlijk mocht baby Jezus niet ontbreken. Dan mochten de kleuters zich helemaal inleven in hun personages. Dit gebeurde met heel veel overgave en in een gepaste sfeer!

juf Els

Reacties zijn gesloten.